مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
عرض حاجت با تو دارم یا امام عسکری ای خدایت داده بر خلق دو عـالم برتری ای گدایت را به خیل شهریاران سروری خاک پایت زُهره و خورشید و ماه و مشتری ماه رویت احـمدی و تیغ نطقت حـیدری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری ای چراغ تـابـنـاک حُسن حیّ ذوالجـلال یافته خورشید گـردون از تجلاّیت کـمال تا ابد مـاه ربـیـع الـثّـانی‌ات مـحـو جمال ماه حُسنت بی‌قرین و مهر رویت بی‌زوال آفتاب طـلـعـتـت را تـا ابـد روشـنـگـری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری دل اگر سیـنـا بود طـور تـجـلایش تویی موسی ار آوای حق بشـنـید آوایش تویی کیستم من عبد، آن عبدی که مولایش تویی آخرین دُرّ خدا مهـدی‌ست دریایش تویی آن‌که بر عیسی کند روز ظهورش سروری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری خط حسن، خالت حسن، خُلقت حسن، خویت حسن پای تا سر حُسن در حُسن و گل رویت حسن کُنیه‌ات ابن‌الـرّضا و نام نـیکـویت حسن موی و روی و قدّ و خدّ و چشم و ابرویت حسن حُسن‌ها گشتند در بازار حُسنت مشـتری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری هم تویی آئـیـنـۀ حُـسـن خـدای ذوالمـنـن هم تویی در چـارده وجه خـدا دوّم حسن هم دهم مولای عالم بر جمالت بوسه زن هم به جسم سامره جان می‌دهی از فیض تن هم به عالم می‌کند فیض تو سایه‌گستری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری سامره روشنگر دل کعـبۀ جان من است سامره عطر نسیمش روح و ریحان من است سامره ریگ روانش دُرّ غلطان من است سامره دامان سبزش باغ رضوان من است سامره صحن و سرایش کرده از من دلبری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری ذرّه بودم مـحـو خـورشید جهـان‌آرا شدم قطره بودم وصل بر دریا شدم، دریا شدم کـز سـعــادت ذاکــر ذرّیــۀ زهــرا شـدم عاشق قـبـر تـو و سـرداب سـامـرّا شـدم خوش بود آنجا کنم در وصف مهدی شاعری عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری |